Lege Artis. Przyborowska K.

Kancelaria radcy prawnego.

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 29 kwietnia 1997 r. w sprawie Pełnomocnika Rządu do Spraw Dzieci. (Dz. U. z dnia 16 maja 1997 r.) Na podstawie art. 10 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492 i Nr 156, poz. 775) zarządza się, co następuje: § 1.  1. Ustanawia się Pełnomocnika Rządu do Spraw Dzieci, zwanego dalej "Pełnomocnikiem". 2. Pełnomocnik działa w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów jako podsekretarz stanu. 3. Nadzór nad działalnością Pełnomocnika sprawuje Prezes Rady Ministrów. § 2.  1. Pełnomocnik koordynuje wypełnianie zadań zapewniających realizację pełni praw dzieci oraz poprawę warunków ich życia, wynikających z:   1)   ustaw i uchwał Sejmu oraz aktywów wykonawczych, a także innych dokumentów Rady Ministrów i jej organów,   2)   rządowych programów przyjętych do realizacji,   3)   umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, a w szczególności Konwencji o prawach dziecka z dnia 20 listopada 1989 r., oraz zaleceń organizacji międzynarodowych działających na rzecz dzieci. 2. Pełnomocnik realizuje zadania, o których mowa w ust. 1, w szczególności przez:   1)   dokonywanie analiz i ocen sytuacji społecznej dzieci oraz warunków ich rozwoju, ze szczególnym uwzględnieniem zjawiska sieroctwa, niepełnosprawności oraz zagrożenia patologiami społecznymi, a także ich wpływu na poziom życia i rozwój dzieci,   2)   inicjowanie lub przygotowanie rozwiązań i regulacji prawnych oraz działań w zakresie kształtowania właściwych warunków życia dzieci, gwarancji respektowania ich praw i ochrony interesów, w tym: a)  rozwiązywania problemów sieroctwa naturalnego i społecznego oraz opieki zastępczej, b)  przeciwdziałania społecznym patologiom dotykającym dzieci oraz...

POSTANOWIENIE PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 21 sierpnia 2009 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z dnia 16 kwietnia 2010 r.) Rej. 272/2009 Na podstawie art. 138 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. oraz ustawy z dnia 16 października 1992 r. o orderach i odznaczeniach (Dz. U. Nr 90, poz. 450, z 1999 r. Nr 101, poz. 1177, z 2000 r. Nr 62, poz. 718, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 194, poz. 1432, z 2007 r. Nr 25, poz. 162 i Nr 123, poz. 848 oraz z 2009 r. Nr 168, poz. 1323) za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej odznaczeni zostają: KRZYŻEM KOMANDORSKIM Z GWIAZDĄ ORDERU ODRODZENIA POLSKI 1. ks. Krzywiński Stanisław, KRZYŻEM KOMANDORSKIM ORDERU ODRODZENIA POLSKI 2. Dąbrowski Wiesław, 3. Ekiert Jan, pośmiertnie 4. ks. bp Błaszkiewicz Tadeusz Bogusław, KRZYŻEM OFICERSKIM ORDERU ODRODZENIA POLSKI 5. ks. Czenczek Stanisław, 6. Olszański Józef, 7. Pudliński Marek, 8. ks. Rajchel Marian Stanisław, 9. Wajda Mieczysław, KRZYŻEM KAWALERSKIM ORDERU ODRODZENIA POLSKI 10. Batko Stanisław, 11. ks. Dryniak Eugeniusz Jacek, 12. Kurowski Janusz Stanisław, 13. Sołek Jan Waldemar, 14. Szczurko Edward, pośmiertnie 15. Stabiszewski Jerzy, za zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej ZŁOTYM KRZYŻEM ZASŁUGI 16. Balawender Edward, 17. Bugryn Ryszard Władysław, 18. Harpula Zbigniew, 19. Ojak Anna Maria, 20. ks. Pępek Jan, 21. Rusinowska Danuta, 22. Szot Jan, 23. Wyczawski Andrzej, 24. ks. Zarych Stanisław Antoni, 25. Żółkiewicz Stanisław.